Erkin’in Sözcü’de yayınlanan yazısının tamamı şöyle:
“Seçimden bir hafta önce…
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın önünde duran notlarda 14 Mayıs’a giden süreçte izlenecek yol haritası danışmanlar tarafından kendisine iletildi. Son bir hafta için yapılan bir çalışmaydı bu!
Bugün “CHP’nin 10 günlük yol haritası ne olmalı” diye yazılıyor, konuşuluyor ya… Ortak görüşlerden birisi “milliyetçilik” ve “PKK-Kandil” propagandasına karşı nasıl bir ikna süreci inşa edilmeli? Ancak… Bu yeni bir durum değil ki! Çünkü… İktidar cenahı iktisattan çok “beka” üzerinden çalışma yapacağını ilan etmişti. Neyse…
Erdoğan’ın önündeki notlara bakalım. Neden mi? 10 gün boyunca kampanyayı bu formda yürütecekler de ondan! Muhalefet de kesinlikle bu bakış açısını görmeli.
Masadaki birinci not: “14 Mayıs seçimleri ve tam bağımsızlık süreci, Türkiye’nin coğrafik bütünlüğü ve siyasi birliği üzerinden verilecek iletilerin dozunun artması.”
Dikkat edin… Erdoğan mitinglerde montajlı PKK açıklamalarını Kılıçdaroğlu’yla birlikte kullandı. Ekrana çıkan tüm iktidar hatipleri de “bağımsızlık” vurgusu yaptı. Bu ortada ABD ve Batı medyası da Erdoğan’ın bu propagandasına attığı manşetlerle “destek” verdi. Muhalefetin yanında olduklarını açıkladı.
Masadaki ikinci not: “Türkiye İktidarı ne demek? Türkiye iktidarı kazanırsa kimler kazanacak kimler kaybedecek?” Bu sorular üzerinden konuşma metinleri hazırlandı ve Türkiye’nin istikrar üzerinden yürümesi gereğinin altı çizildi.
Masadaki üçüncü not: Erdoğan’ın konuşmalarında, muhalefete yapılan sık sık “Bunlar seçkinci, biz halkın sesiyiz” cümlesiyle ileti verildi. Sosyolojik manada halkı anlayan başkan imajı üzerinden kampanya sürdü.
Bu notları uzatabilirim. Gerek yok!
Sonuçta, zelzele bölgesinde bu kadar oyu nasıl aldığını anlamak, güvenlik-özgürlük-ekonomi denkleminde, üçünün birbirleriyle irtibatlı olduğunun unutulmaması gerektiğinin altını çizmekte yarar görüyorum. Artık iktidar 10 günde yeniden bu propaganda üzerinden yola devam edecek. Bu saatten sonra CHP’nin “ikna-güven” üzerinden yurttaşa nasıl dokunacağı konusunda yeterli düşünmesi gerekiyor. Bu seçimde de gördük ki; toplumsal medya sloganları, birbirimize propaganda kazandırmadı! Gazetecilerin “siyaseti dizayn” etmeye çalışmaları hem gazeteciliği, o gazetecileri takip eden kitleyi hem de onları okuyan, dinleyen siyasetçiyi olumsuz etkiledi. Hatta…
14 Mayıs sonrasında “oyun kurmak” için çalışmalar yapan akademisyen-medya mensubu olduğunu da herkes biliyor.
Şimdi gelelim ABD, 14 Mayıs’ı nasıl okudu?
ABD “derin devleti”nden 14 Mayıs analizi
Amerika’nın dış siyasetine istikamet veren ve “derin devleti” olarak bedellendirilen Council on Foreign Relations (CFR/Dış Bağlantılar Konseyi) dün bir tahlil yayımladı. Tahlili, Türkiye uzmanlarından Steven Cook hazırlamış. Cook, “Türkiye’nin seçim sonuçlarını nasıl okumalıyız?” başlıklı çalışmasında şu tespiti yapıyor:
“… Kılıçdaroğlu daha sessiz, daha az ataerkil bir idare yaklaşımı kelamı verdi. Erdoğan; istikrar, muhalefet koalisyonunun hantal yapısı ve kimlik sıkıntılarının kombinasyonu üzerinden bir kampanya yürüttü. Erdoğan, seçim kampanyasında ailevi ve dini pahaları vurgularken keskin bir biçimde homofobik bir duruş sergiledi.
Peki Erdoğan ya da Kılıçdaroğu kazanırsa ne olacak? CFR’ye nazaran iktidar dün uyguladığı siyasetten yarın da vazgeçmeyecek:
“… İkinci çeşidi kazanırsa Erdoğan’dan büyük siyaset değişiklikleri beklemeli miyiz? Pek mümkün görünmüyor. Erdoğan, seçim zaferlerini (sonuçlar ne kadar yakın olursa olsun) bir mecburilik ve siyasetlerinin doğrulanması olarak görme eğiliminde. En acil bahis iktisat fakat yaklaşımını değiştirmek ve olması gereken iktisat siyasetleri izlemek yerine, Erdoğan’ın zaferi muhtemelen Türk önderini kendi ekonomik popülizm biçiminin işe yaradığına ikna edecektir. Kimileri bunun iktisattaki rotayı bilakis çevirmek için tam olarak yanlışsız an olduğunu tez edebilir, lakin Erdoğan’ın ‘faiz lobisi’ dediği şeye teslim olması pek mümkün değil.
“… Erdoğan idaresindeki dış siyaset da muhtemelen aşağı üst birebir olacak. Türkiye, Rusya ve Ukrayna ortasında gri bir bölgede duracak. Körfez ülkeleriyle onların varlık fonlarından yatırım alacak biçimde alakalar geliştirecek. Türkiye’nin ABD nezdindeki pozisyonunu düzgünleştirmek için İsrail ile gelişen bağları kullanacak. Şubat 2023 sarsıntısından sonra Atina ile Ankara ortasındaki bağlar kıymetli ölçüde güzelleşmesine karşın Yunanistan’ı izole etmek için Mısır ile münasebetleri geliştirecek ve ABD ile alakasında yine bir canlanma arayışında olacak. Suriye ile bağları olağanlaştırmak ve Suriyeli mültecileri ülkelerine geri göndermek, Erdoğan açısından düşünüldüğünde eskisi kadar acil olmayabilir.”
CFR uzmanı, CHP önderi Kemal Kılıçdaroğlu’nun kazanmasıyla birlikte neler olabileceğini de şu cümlelerle anlatmış: “Kılıçdaroğlu’nun dış siyaset önceliklerini varsayım etmek, Suriye Devlet Lideri Beşar Esad ile bağları normalleştirmenin ve Suriyelileri ülkelerine geri göndermenin ötesinde, çok daha güç. Kılıçdaroğlu, Avrupa Birliği ile üyelik müzakerelerini canlandırmak istiyor, lakin Kıbrıs konusunda sert bir tutum takınıyor. Türkiye’nin Ukrayna’daki savaşa ait durumunda büyük bir değişiklik sinyali vermedi ve ABD ile ilgiler konusunda sessiz kaldı.”
SONUÇ: Kuvvetli bir 10 gün Türkiye’yi bekliyor. Milyonlar sandığa sahip çıkılmasını ve muhalefetin aktif bir siyaset izlemesini istiyor. Erdoğan’ın notları hazır, Kılıçdaroğlu da yeni “kurmaylarıyla” sahneye çıkacak ve dokunamadıklarına dokunmaya çalışacak. ABD ve Batı mı? Onlar kim kazanırsa kazansın yürümeye devam edecek! Çünkü… Beyaz Saray’dan, 14 Mayıs seçimlerine ait yapılan açıklamada, ABD’nin Türkiye’deki seçim sonuçlarını yakından takip ettiği belirtildi. Açıklamada ‘”Başkan Biden, kazanan kim olursa olsun onunla çalışmayı dört gözle bekliyor” denildi.”