Ülkücüler saldırmıştı: Bir gözün bedeli 100 bin TL!

9 Ekim 2009 tarihinde Gazi Üniversitesi’nde akademik yıl açılış merasiminde ülkücü bir grubun saldırısına uğrayan ve görme kaybı yaşayan Ö.D.’nin başvurusu, Anayasa Mahkemesi tarafından karara bağlandı. Mahkeme, Ö.D.’nin makûs muamele yasağının ihlal edildiğine hükmederek, 100 bin TL tazminat ödenmesine karar verdi. Lakin, Ö.D.’nin avukatları bu karara itiraz ederek, olayın yaşandığı devirde güvenlik görevlilerini akın ihtimaline karşı uyardıkları lakin tedbir alınmadığını belirttiler.

Olayın akabinde Ö.D. savcılığa verdiği sözde, doğuştan sol göz dokusunda eksiklik olduğunu ve darbe nedeniyle retina yırtılması yaşadığını, bu sebeple görme kaybı yaşadığını söz etti. İki yıl sonra savcılık, sekiz kuşkulu hakkında “kasten yaralama”, “tehdit” ve “hakaret” suçlamalarından iddianame düzenledi. İddianamede, şüpheliler A.E.T., İ.S. ve A.K.’nin Ö.D.’ye tıbbi müdahale ile giderilemeyecek biçimde ziyan verdikleri belirtildi.

Davanın birinci duruşması 10 Mayıs 2011’de Gaziantep 2. Asliye Ceza Mahkemesi’nde görüldü. Sanıklar A.E.T., İ.S. ve A.K., farklı duruşmalarda savunmalarını yaparak Ö.D.’ye saldırmadıklarını sav ettiler. Lakin 22 Ekim 2012 tarihinde evraka giren İmaj İnceleme Tutanağı, A.K. ve İ.S.’nin arbedeye katıldığını, A.E.T.’nin ise olay yerinde bulunduğunu kanıtladı. A.E.T.’nin Ö.D.’ye karşı rastgele bir harekette bulunup bulunmadığı ise meçhul kaldı.

Mahkeme, 13 Aralık 2012’de Ö.D.’nin görme kaybının olayla ilgili olup olmadığını tespit etmek gayesiyle İsimli Tıp Kurumu’ndan (ATK) görüş aldı. ATK raporu, Ö.D.’nin retinasındaki yırtılmanın olayla irtibatlı olduğunu fakat görme kaybının doğuştan gelen eksiklikten mi yoksa olaydan mı kaynaklandığını kesin olarak belirleyemediğini aktardı. Mahkeme, 8 Mart 2016’da gerçekleştirilen 23’üncü duruşmada, Trabzon Kamu Hastaneleri Birliği’nden ve Karadeniz Teknik Üniversitesi Farabi Hastanesi’nden gelen bilgilerin akabinde belgeyi ikinci defa ATK’ye gönderdi. Lakin, ATK 30 Kasım 2016 tarihli raporunda ek bir bilgi sunmanın mümkün olmadığını tabir etti.

25 Mayıs 2017’de görülen son duruşmada Asliye Ceza Mahkemesi, sanıklar A.E.T., İ.S. ve A.K.’nin “kasten yaralama” cürmünden beraatına karar verdi. Mahkeme, akının yasal müdafaa kapsamında olup olmadığı konusunda kuşku olduğunu ve mahkûmiyet için kâfi kanıt bulunmadığını belirtti. Kararda, sanıkların üzerine atılı cürmü işlediklerine dair kâfi ve inandırıcı kanıt elde edilemediği vurgulandı. Lakin 22 Ekim 2012’de belgeye giren İmaj İnceleme Tutanağı, A.K. ve İ.S.’nin hengameye katıldığını kanıtlamıştı.

Dosya istinafa taşındıktan sonra Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 1. Ceza Dairesi, 18 Ekim 2018’de duruşma açılmasına karar verdi. Lakin, 5 Mart 2020’de yapılan 6. celsede, A.E.T., İ.S. ve A.K. hakkında verilen beraat kararlarının kaldırılmasına ve hata bakımından kabul edilen 8 yıllık dava zamanaşımı mühletinin dolması nedeniyle davanın düşürülmesine hükmedildi.

Ö.D.’nin avukatları, vakit aşımı kararının akabinde 27 Mart 2020’de mevzuyu Anayasa Mahkemesi’ne taşıdı. Müracaatta, failler hakkında ceza yargılamasının makul müddette ve ihtimamla yürütülmediği, cürmün türel nitelendirilmesinde kusur yapıldığı ve düşme kararı verilmesi nedeniyle makus muamele yasağının ve tazminat davası açılamaması sebebiyle tesirli müracaat hakkının ihlal edildiği belirtildi.

Anayasa Mahkemesi kararında, tesirli müracaat hakkının “açıkça destekten mahrum olduğu” ve makus muamele yasağının maddi boyutunun ihlal edildiğine ait iddiayı ise “başvuru yollarının tüketilmemesi” nedeniyle kabul edilemez buldu. Lakin, makus muamele yasağının ihlal edildiğine hükmeden AYM, Ö.D.’nin 500 bin TL tazminat talebine rağmen 100 bin TL tazminat ödenmesine karar verdi.

BİR GÖZÜN PAHASI 100 BİN TL

Karara reaksiyon gösteren Ö.D.’nin avukatları Hasan Lider Sulu ve Derviş Karakuş, yaptıkları açıklamada, “Bir gözünü kaybeden müvekkil için 100 bin TL üzere bir tazminatla giderim madden ve manen mümkün değildir. Bu olay, bu topraklarda tesis edilemeyen adaletin elinizi sallasanız değecek milyonlarcasından biridir. Müvekkilimizin başına gelen olayda yargı pratiğimiz bakımından her vakit olan olmuş, sağ görüş sol görüşe üstün tutulmuştur. Son analizde müvekkilimiz ve bizim için öbür bir ülke, öteki bir yaşantı yoktur. Müvekkil gözünü kör edene biz de ömrümüz yettiğince elimizdeki materyal ve gücümüz yettiği surece şairin dediği üzere; ‘Sonuna kadar sevdaya, sonuna kadar arbedeye, çatlayacak kadar sabırsızlıkla’ diyoruz.” sözlerini kullandılar.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir