UEFA Avrupa Ligi B Kümesi’nin 5’inci haftasında Fenerbahçe, Rennes’i konuk etti. Heyecan dolu karşılaşma sarı-lacivertliler için epeyce makus başladı fakat Jorge Jesus’un atılımları ile birlikte Fenerbahçe rakibine sahayı dar etti. Sarı-lacivertliler 3-3’lük beraberlik sonrası liderlik yarışını son haftaya taşıdı. Spor müellifleri, UEFA Avrupa Ligi’nde haftanın maçı seçilen Fenerbahçe – Rennes müsabakasını kıymetlendirdi.
Milliyet Gazetesi’nin usta kalemlerinden Ercan İnanç, Rennes Teknik Yöneticisi Bruno Genesio’nun ikinci yarıda yaptığı Steve Mandanda – Doğan Alemdar değişikliği hakkında çarpıcı bir argümanda bulundu. İşte Fenerbahçe – Rennes karşılaşmasına dair yapılan değerlendirmeler…
MUTLU MUYUZ? / ŞANSAL BÜYÜKA
Mutlu muyum; Hayır… Mutsuz muyum; yine hayır… Niçin keyifli değilim, anlatayım; Jorge Jesus üzere kurt bir hocanın çalıştırdığı Fenerbahçe, Rennes ekibinin atletik özelliklerini, suratını, rakip kaleye çok çabuk gelişini ve kenarları çok âlâ kullandığını bilmesine karşın kendi savunmasının kenarlarını niçin “mayınlı bölge“ ilan etmedi, niçin ekstra tedbir almadı, anlamadım…
Fenerbahçe başlangıçta kenarları, bilhassa Lincoln’ün sol kanadını o kadar boş bıraktı ki, Rennes’li oyuncular “istediğim bir göz, Allah verdi iki göz“ demeye başladılar… Çok süratli geldiler, asiste dönüşen paslarını da asla kaleye paralel ya da kaleci Altay’ın müdahale alanına atmadılar… Daima geriye kestiler ve kestikleri alanda gol vuruşunu yapacak kesinlikle bir ya da iki Rennes’li oyuncu vardı…
Rennes’li oyuncular her gol vuruşunu çok rahat yaptılar… Zira Fenebahçe stoperlerinin önünde Arao ya da Crespo bu gol vuruşlarıda hiç yoktular… Rannesli oyuncular cetvel ellerinde üzere ölçtüler biçtiler, vurdular… İçimizi acıtsa bile kabul edelim ki bu golle sonuçlanan vuruşlar kalitenin zirvesiydi…
Fenerbahçe seyircisi gollerden sonra kaleci Altay’a neden homurdandı, anlamadım… Bırakın Altay’ı B.Münih kalesinden Neuer‘i getirip koysanız, gol olan bu vuruşları yeniden çıkartamazdı… Kabul edelim ki; baht da Rennes‘den yanaydı.. Birinci yarıda 4 atak yaptılar, 3 gol attılar… Neredeyse tam isabet…
Açık konuşalım; Rennes 3-1‘i kâfi görmüş olacak ki, ikinci yarıda bu skoru korumak ismine adeta üstüne yatmak istedi… İşte Fenerbahçe‘nin inadı ve mağlubiyete isyanı burada devreye girdi… Jesus‘un başka maçlara oranla biraz daha erken gelen dört değişikliği Fenerbahçe‘ye ekstra bir atak gücü de kazandırdı…
Çok uzun bir ortadan sonra oyuna girme bahtı bulan Zajc‘ın çatala takılan frikik golü, tahminen de futbolun adaletiydi… Jesus‘a “yeter artık bu kadar ihmal edilecek oyuncu değilim“ mesajıydı…
Emre Mor‘dan bir evvelki maçtan gelen “iyileşme sinyalleri“ Rennes maçında da devam etti… Biraz daha müddet olsa, Fenerbahçe Türk futbol tarihine geçecek bir mucizeye imza atabilirdi… Ancak 3-0‘dan sonra 3-3‘ü yakalamak camiayı memnun etmeye yetti… Maç sonu toplumsal medyaya baktım “Fenerbahçe yıkılmaz“ iletileri havada uçuşuyordu…
Rennes maçında şunu gördük… Futbolda kim daha atletikse, kim daha çabuk ve süratliyse, en değerlisi kaleye en kısa müddette kim gidiyorsa, o kadro rakibine oranla çok daha şanslı oluyor… Rennes, Fenerbahçe‘den daha kaliteli ve daha atletik bir takım… Unutulmasın; yalnızca önde oynayan üç oyuncularının toplam maliyeti tam 70 milyon euro…
Fenerbahçe bu beraberlik ile küme birinciliğini tehlikeye soktu… Buna karşın mutsuz değilim… Neden değilim; meslek hayatımda Avrupa ekipleri karşısında 3-0 yenik duruma düşen, hatta daha fazlasını yiyen, ulusal grup dahil çok grubumuzu gördüm… Lakin ben tekrar meslek hayatımda bir Avrupa grubu karşısında, 3-0’lık ağır hezimetin altından kalkıp skoru 3-3’e getiren bir Türk kadrosunu birinci sefer gördüm…
NAZAR DEĞMESİN / ERCAN GÜVEN
Tahtaya vurup “nazar değemesin” demekten diğer yapacak bir şey yok Fenerbahçe için. Zira çok büyük iş başardı Sarı-Lacivert ekip. Rennes üzere bir rakibi deplasmanda berabere kalıp Kadıköy’de 0-3’den 3-3 getirmek, küme başkanı olup son 16’ya play-ofsuz katılmakla eş zorlukta.
Hatırlayın, Jorge Jesus birinci maçtan evvel “Fransa Ligi altıncısı olmak kolay değil” demişti Rennes’in gücünü belirtek için. Lakin Kadıköy’e geldiğinde Ligue 1’de dördüncülüğe yükselmişti Rennes. 12 maçtır yenilmiyordu. En formda süreçlerinden birini yaşıyordu atletik grup.
Ama Fenerbahçe “bitti” demeden bitmiyordu maçlar.
Henüz maçın dördüncü dakikasında rakibe gerçek dürüst teması bile olmayan Arao’ya sarı kart gösteren Sırp hakem Fenerbahçe’ye işin hiç de kolay olmayacağını belirli etti.
Gerçekten de bir dakika sonra Fenerbahçe’nin çıkarken kaptırdığı top Gouiri’nin ayağından rakibin birinci golüne dönerken Rennesli futbolcu İrfan Can’ın ayağına bastı fakat hakem bunu görmezden gelip golü verdi. Halbuki 28. Dakikada orta alanda İrfan Can rakibin ayağına basınca Fenerbahçe ikinci sarı kartını yedi.
Elbette 1-3 biten birinci yarının tek sebebi hakem değildi. Rennes çok süratli ve sert oynayan, Fenerbahçe kalesinde Pirana balıkları üzere çok çabuk çoğalan, kaleye de birkaç pasta gidebilen bir kadroydu.
Biraz da şanslıydı. Beş sefer geldiler Fenerbahçe kalesine dördü gol oldu, gollerin biri sayılmadı, yalnızca bir şutları dışarı çıktı.
İşin enteresan tarafı Fenerbahçe geri düştüğünde bile makus oynamıyordu. Lakin bahtlarının yanı sıra Fenerbahçe’nin öne çektiği üçlü savunmasını çözebilecek ayağa pas, hız ve çabukluğa sahiptiler.
Fenerbahçe’nin birinci yarıdaki tek golü İrfan Can’ın kullandığı hür vuruşa Valencia dokunuşu ileydi lakin İrfan Can’a yapılan faul ceza alanı çizgisi üzerindeydi, bir karış ötesi penaltıydı zati. Geriye düşse de asla oyundan kopmayan Fenerbahçe’nin 1-3 mağlup durumda olsa da devreyi umutla kapatmasına sebep oldu bu gol.
İkinci yarıya kimi Jesus ihtarlarıyla çıkmış olmalıydı Fenerbahçe… Rennes artık üçlü savunmanın ardına o kadar kolay sarkamıyordu. Bu sırada Rennes teknik yöneticisinin bir fantezisi Fenerbahçe’yi daha hırslandırmış olmalı. Sakatlığı falan olmayan kaleci Mandanda’yı genç Türk kaleci Doğan Alemdar ile değiştirdi. Zajc’ın ikinci golünden sonra bayağı pişman olmuştur hani. Hele Emre’nin beraberlik golü akabinde. Bizde olsa adamın teknik yöneticilik hayatını bitiririz emin olun.
Jesus ise bu kere değişiklikleri geciktirmedi. Hem de çok büyük tuttu. Sarı kartlı Arao ve İrfan Can ile sakatlanan Henrique’yi ve Pedro’yu kenara alıp Zajc, Emre Mor, Batshuayi ve Alioski’yi alana sürdü. Fevkalade finale hazırdı artık Fenerbahçe. Ve Jesus atağının meyveleri olgun meyveler üzere koldan düşmeye başladı. İki tanesi Rennes’in başına!
Değişiklerden sonra başta Emre Mor’un performansı ile Fenerbahçe maçı bir müddet tek kaleye çevirdi. Gerçi Rennes güçlü kadroydu ve yapmak istediğinde tehlike yaratabiliyordu. Fakat evvel inançlı oyunu tercih edip riske girmedi, sonra Fenerbahçe tehlikeli olmasına müsaade vermedi.
Arda’nın Lincoln yerine oyuna girdiği dakika Zajc’ın fevkalade hür vuruşu skoru 2-3 yaptı ve oyunun bitmesine hala on dakika vardı. Akabinde Emre Mor’un golü ile gelen beraberlik Fenerbahçe’nin son yirmi dakikaya sıkıştırdığı harikulade oyununun ödülleriydi.
Tarih tekerrür etti Kadıköy’de.